Αντώνιος Μαρινάκης
(Αναλυτής Διεθνών Σχέσεων, Κύπρος)
Copyright: www.rieas.gr
Ταυτόχρονα με την εμφάνισή της ως λειτουργών κοινωνικό σύνολο η Ιστορία του Ελληνισμού βρήκε την αντανάκλασή της στο μύθο του Φοίνικα, του ιερού εκείνου πτηνού, του οποίου ο κύκλος ζωής διαγραφόταν από την απόλυτη ανάταση στην απόλυτη πτώση από της οποίας τις στάχτες ξαναγεννιόταν για να βιώσει τους νέους του ορίζοντες.
Απεικονίζοντας πρακτικά την άνωθεν διαπίστωση θα συναντήσουμε το Γένος μας μετά από τους άθλους της Σπάρτης και την πολιτισμική εποποιία του ''χρυσού Αιώνος'' του Περικλέους, να απομακρύνεται από την λιτή ζωή και την έφεσή του στην απλότητα του μέτρου και επαναπαυόμενο να αφήνεται στην χλιδή, στην ασωτία άρτων και θεαμάτων, δημιουργώντας το ίδιο τις συνθήκες της πτώσης του και προετοιμάζοντας την κατάκτηση του από τους Ρωμαίους.
Παρόμοιο κύκλο συναντούμε και στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία η οποία αφού προκύπτει από την ίδια τη ρωμαϊκή της κατάκτηση ως πνευματική δυναμική, απογαλακτίζεται και μεγαλουργεί, έως να αυτοκαταστραφεί από την σήψη των τελευταίων της αυτοκρατόρων και τα αυλικά τους σύνδρομα επιτρέποντας έτσι στους βαρβάρους να αλώσουν την Πόλη. Νότα στο ίδιο πεντάγραμμο και το νεοελληνικό κράτος, το οποίο μετά την νικηφόρα Επανάσταση του 1821, την νίκη στους Βαλκανικούς Πολέμους, την μεγάλη συμβολή του στο πλευρό των συμμαχικών Δυνάμεων στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, την μικρασιατική εκστρατεία απελευθέρωσης της Ιωνίας, την άδικη ήττα που προδομένο υπέστη, το Επος του ΟΧΙ στο φασισμό και το ναζισμό, την Εθνική Αντίσταση και τη Νίκη, φτάνει στο σημείο σήμερα να ευτελίζεται διεθνώς, δωρίζοντας στη νέα γενεά Ελλήνων μια πατρίδα απονευρωμένη από την σκουριά των πολιτικών της ταγών και την διαφθορά των κομμάτων που φλερτάρουν με την εξουσία.
Ούτως φτάσαμε να ζούμε στις μέρες μας μια θλιβερή πραγματικότητα η οποία ακρωτηριάζει κάθε υγιές κύτταρο της νεοελληνικής κοινωνίας και την οδηγεί σε καθεστώς πλήρους αποσύνθεσης και παρακμής.
Αραγε υπάρχει διεξοδική λύση ή η εθνική παραλυσία είναι μη αντιρροπούμενη; Ιδού το μέγα υπαρξιακό μας ερώτημα. Θα τα καταφέρουμε να ξαναγεννηθούμε απ' τις στάχτες μας δημιουργώντας ένα νέο ούριο άνεμο που θα ξανακάμει τις σπίθες να γίνουν φωτιά και να κυοφορήσουν μια νέα Εθνική αξιακή πραγματικότητα; Τινί τρόπω;
Τούτο θα επιχειρήσω να αναδείξω με αυτό μου το εναγώνιο κείμενο, ευελπιστώντας ότι θα λειτουργήσει ως έναυσμα μιας ευεργετικής για το Εθνος διεργασίας. Εξάλλου το χρωστάμε στις νέες γενιές ελληνόπουλων των οποίων το μέλλον υποθηκεύουμε αφηνόμενοι στην παρατεταμένη άνευ αντιδράσεως παρακμή.
Φρονώ, ότι υπό τις παρούσες συνθήκες όπου το εθνικό μας δέντρο έχει προσβληθεί από κάμπιες που το ροκανίζουν, η λύση δεν είναι πλέον να σείσουμε τις φυλλωσιές μέχρι να πέσουν κάτω, μα θα πρέπει να κόψουμε τα προσβεβλημένα κλαδιά απελευθερώνοντας τον υγιή κορμό και κατόπιν να τον ενδυναμώσουμε προς μία νέα ανθοφορία και καρποφορία.
Εξάλλου το φως του Ηλιου που αιώνες τώρα μας δυναμοποιεί θα ενεργήσει ξανά ευεργετικά. Η πρώτη μέριμνα θα πρέπει να είναι η χρηστή εκμετάλλευση του Εθνικού αξιακού μας πλούτου, η οποία μας προίκισε με το Ηθος ,την Τόλμη, την Ευγένεια, την Φιλοπατρία και πλήθος άλλων συμπληρωματικών αρετών που μας διαφοροποιούσαν πάντα από την Βαρβαρότητα.
Η Νέα Εθνική Δράση θα πρέπει αφού αναλύσει διεξοδικά την υπάρχουσα επώδυνη κατάσταση του Γένους, να απομονώσει και να σπάσει, άλλοτε διακριτικά άλλοτε μη, αλλά πάντοτε αυστηρά και τολμηρά όλα εκείνα τα αποστήματα που μολύνουν τον Δημόσιο βίο και τη Διεθνή μας εικόνα τις τελευταίες δεκαετίες. Ιδρύοντας ένα Νέο Ηθος θα επανενεργοποιηθούν κοιμώμενες δυνάμεις που θα δώσουν την νέα ώθηση.
Για να μην χαρακτηριστούν τα προλεχθέντα ως έπαια πτερόεντα, κοινώς λόγια του αέρα, θα πρέπει η Νέα Δράση να σπονδυλωθεί ως εξής: Να δημιουργηθεί ένα Πανελλήνιο Εθνικό Συμβούλιο Σοφών το οποίο θα συσταθεί από τις τρεις μεγάλες συνιστώσες του Ελληνισμού. Τον Ελλαδικό Ελληνισμό, τον Κυπριακό Ελληνισμό και τον μέγα Απόδημο Ελληνισμό.
Τα καλύτερα και πιο έντιμα ηθικώς μυαλά των τριών αυτών συνιστωσών θα είναι ο κεντρικός πυρήνας του εγχειρήματος. Αξίες αυτοδημιούργητες με διαφανή βίο και επιφανή αποδοχή και καταξίωση. Παρατηρώντας τον εκφυλισμό των υπαρχόντων κομμάτων και την κομματοκρατία που συνοδεύει την ανασφάλεια της ροπής τους προς το χρήμα, την εξουσία και την διαφθορά, το νέο σχήμα πανεθνικής συστράτευσης και δράσης συνευθύνης, θα αποτελεί την πηγή οξυγόνου για το Εθνος και θα συμπαρασύρει και το κρατικό συρμό προς την αυτοθεραπεία του, επιδεικνύοντας του τρόπους και λύσεις ,με δυο λόγια, χάραξη Εθνικής Στρατηγικής όπου το κράτος δεν θα τολμούσε πλέον να βαδίσει ενάντια στο Εθνος!
Το Πανεθνικό Ελληνικό Συμβούλιο Σοφών θα πρέπει να έχει οικονομική αυτονομία που θα πηγάζει με διαφάνεια πλήρη από τα ευεργετήματα και τις χορηγείες Ελλήνων στα πρότυπα των Πατέρων του Γένους καθώς και από εκδηλώσεις προαγωγής του πολιτισμού μας ανα την Υφήλιο.Τα ποσά που θα προκύπτουν θα λειτουργούν ως Εθνικό Ταμείο Στήριξης και θα υποστηρίζουν υλικά τόσο σχέδια που θα εξετάζονται ότι υπηρετούν την Εθνική Στρατηγική στην εφαρμογή της, όσο και προγράμματα υποτροφιών σε Ελληνόπαιδες με ξάστερα και δυνατά μυαλά και προοπτικές.
Το Πανελλήνιο Εθνικό Συμβούλιο Σοφών θα έχει την εξής Οργανωτική Δομή.
Θα διοικεί το Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Δράσης το οποίο θα εκλέγεται δημοκρατικά και αξιοκρατικά από μία Επιτροπή Επιλεγμένων Αντιπροσώπων από τους τέσσερις Αξονες Δράσης οι οποίοι θα είναι:
A΄- Αξονας Εθνικής Οικονομικής Στρατηγικής
Β'- Αξονας Στρατηγικής Ελληνικής Εθνικής Παιδείας
Γ' -Αξονας Εθνικής Στρατηγικής Ασφαλείας, Αμυνας και Ενέργειας (Ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης – Α.Ο.Ζ.)
Δ'-Αξονας Θρησκευτικής Ελληνικής Ταυτότητος
Αφού τεθούν σε ισχύ οι διεργασίες για την συγκρότηση σε Σώμα ενός τόσο ιερού εγχειρήματος οι Μεγάλοι Ιδρυτές θα συντάξουν ένα κείμενο Αρχών και Αξιών ισάξιο του Ορκου της Φιλικής Εταιρείας δια την οιωνεί Υπαρξη του Εθνους των ανά την Γη Ελλήνων.
Οι τέσσερις βασικοί Αξονες Εθνικής Δράσης θα συνεπικουρούνται από δυο Επιτροπές:
-Mία Επιτροπή επαφών με τα διεθνή Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας
-Μία Επιτροπή Εντοπισμού Ανάλυσης και Χειρισμού ανθελληνικών δράσεων ανά την Υφήλιο
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι ο Παγκόσμιος ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ξανά ως Φάρος για την Ανθρωπότητα.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι για την επέλαση του Κακού το μόνο πού χρειάζεται είναι η αμέλεια του Καλού.