Δημήτρης Μπεκιάρης
(Δημοσιογράφος της Οικονομικής και Πολιτικής εφημερίδας “Η ΑΞΙΑ”)
Copyright: www.rieas.gr
Τον Μάρτιο του 2010, μετά τον θάνατο του μέλους του «Επαναστατικού Αγώνα», μικροβιολόγου Λάμπρου Φούντα, έπειτα από συμπλοκή με αστυνομικούς στη Δάφνη της Αττικής, οι ελληνικές αρχές ξετύλιξαν, αξιοποιώντας όλα τα στοιχεία, το κουβάρι της δραστηριότητας της οργάνωσης, η οποία κυριάρχησε στον καταστατικό χάρτη της ελληνικής τρομοκρατίας στην μετά 17 Νοέμβρη εποχή. Ένα μήνα μετά, οι αρχές προχώρησαν σε έξι συλλήψεις προσώπων που φέρονται να εμπλέκονται στην δραστηριότητα της οργάνωσης και στην ανεύρεση του οπλισμού της.
Το βράδυ της 24ης Ιουνίου 2010 ένα παγιδευμένο με εκρηκτική ύλη δέμα, το οποίο έφτασε στο γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κου Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, εξερράγη, προκαλώντας καίριο χτύπημα στην καρδιά του συστήματος Ασφάλειας του ελληνικού κράτους και γεννώντας νέα ερωτήματα, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι αντιμετωπίζουν την τρομοκρατία ως «Λερναία Ύδρα».
Στην πολύ σοβαρή υπόθεση της δραστηριότητας των ενόπλων οργανώσεων στην Ελλάδα ή άλλως στην πολύ σοβαρή υπόθεση της «νέας τρομοκρατίας», όπως χαρακτηρίζεται η δράση των οργανώσεων που έχουν δραστηριοποιηθεί μετά την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη το 2002 και την αυτό -απενεργοποίηση του ΕΛΑ το 1995, υπάρχουν ακόμη, και παρά την εξάρθρωση του «Επαναστατικού Αγώνα» «γκρίζες ζώνες», αφού δεν έχουν δοθεί ακόμη πειστικές απαντήσεις για οργανώσεις όπως για παράδειγμα η υπερδραστήρια «Συνομωσία των Πυρήνων της Φωτιάς», η «Λαϊκή Θέληση», η «Σέχτα Επαναστατών», η «ΟΠΛΑ», η αδρανοποιημένη «Λαϊκή Επαναστατική Δράση» ή ακόμη και το ακροδεξιό και ναζιστικό «Επαναστατικό Εθνικοσοσιαλιστικό Μέτωπο», το οποίο ανέλαβε την ευθύνη για την έκρηξη βόμβας με θύμα έναν 15χρονος Αφγανό έξω από το κτίριο της ΕΕΔΕ στα Κάτω Πατήσια.
Η τρομοκρατία στην Ελλάδα του «φτωχού» ευρωπαϊκού νότου, είτε αποτελεί προϊόν της δραστηριότητας οργανώσεων που εντάσσουν τη βία ή την ένοπλη δράση σε ένα γενικότερο «πολιτικό πρόγραμμα», είτε δραστηριοποιείται ως αποσταθεροποιητικός παράγοντας ή παράγοντας υλοποίησης της «Στρατηγικής της Έντασης» κατόπιν εντολών που δίνονται από παράκεντρα ή εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας και μυστικές υπηρεσίες, δεν θα τελειώσει ποτέ στην Ελλάδα.
Η αυτοσχέδια βόμβα που σκότωσε τον 52χρονο υπασπιστή του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, είχε ως στόχο τον ίδιο τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, ο οποίος έχει συνδέσει την πολιτική του καριέρα με την εξάρθρωση τόσο της 17 Νοέμβρη, όσο και του Επαναστατικού Αγώνα. Δεν θα ήταν σωστό να οδηγηθεί κάποιος εξαρχής σε συμπεράσματα, τα οποία αναφέρουν ότι πρόκειται για μια πράξη αντεκδίκησης για τη σύλληψη προσώπων που φέρονται να εμπλέκονται στην υπόθεση της εγχώριας τρομοκρατίας, είτε πρόκειται για την 17 Νοέμβρη, είτε πρόκειται για τον «Επαναστατικό Αγώνα», διότι με αυτόν τον τρόπο υποβιβάζεται ο πολιτικός χαρακτήρας του φαινομένου.
Η εξάρθρωση του «Επαναστατικού Αγώνα» αποδιάρθρωσε ένα εξαιρετικά σημαντικό τμήμα του επιχειρησιακού βραχίονα της «νέας τρομοκρατίας», σε μια περίοδο που είχε εμπεδωθεί τόσο από την κοινωνία, όσο και από το πολιτικό σύστημα και την επιχειρηματική και οικονομική ελίτ, ότι η Ελλάδα εισέρχεται σε μακρά περίοδο οικονομικής κρίσης, ενώ η εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην υπόθεση της εξόδου της χώρας από την κρίση προκαλεί έντονη ανησυχία σχετικά με τις επιπτώσεις που θα έχουν για το σύνολο του κοινωνικου ιστού τα μέτρα που ήδη επιβάλλονται.
Η Ελλάδα είναι ευάλωτη, ενώ η πολιτική ζωή, λόγω της διαρκούς σκανδαλολογίας και των συνεχών αποκαλύψεων για σκάνδαλα όπως εκείνο των μαύρων ταμείων της SIEMENS που συγκλονίζει την πολιτική ζωή του τόπου, τείνει να εξελιχθεί σε ένα απέραντο ειδικό δικαστήριο ή σε μια απέραντη εξεταστική επιτροπή. Σε αυτό το περιβάλλον η χώρα, όπως εξάλλου αναμενόταν, έχει εξελιχθεί σε πεδίο άσκησης πάσης φύσεως συμφερόντων: οικονομικών, γεωπολιτικών, εγχώριων και ξενικών και σε χώρο δράσης μυστικών υπηρεσιών, οι οποίες έχουν αναλάβει ρόλο διαμόρφωσης του τοπίου για λογαριασμό επί μέρους συμφερόντων της υπερεθνικής ελίτ.
Υπάρχουν σοβαροί κύκλοι, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι αργά ή γρήγορα ένοπλες οργανώσεις, όπως για παράδειγμα η 17Ν και ο «Επαναστατικός Αγώνας» (οι οποίες κυριάρχησαν στις δύο φάσεις της εγχώριας τρομοκρατίας από την μεταπολίτευση έως σήμερα), διαβρώνονται από μυστικές υπηρεσίες. Οι ένοπλες οργανώσεις κατά τη διάρκεια της εξέλιξής τους, εκτός από την αναβάθμιση ή την υποβάθμιση της δράσης τους, βιώνουν τις δικές τους εσωτερικές αντιφάσεις ή τις δικές τους εσωτερικές κρίσεις. Η οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας» εικάζεται ότι βίωσε την δική της εσωτερική κρίση μετά την επίθεση, με ρουκέτα, εναντίον της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, τον Φεβρουάριο του 2010, με αποτέλεσμα να υπάρξουν διασπάσεις, αλλά και να καταστεί ο χώρος των ενόπλων οργανώσεων πιο ευάλωτος για επίδοξους ρυθμιστές της δραστηριότητά τους.
Ο «Επαναστατικός Αγώνας» πραγματοποίησε άλλη μια ενέργεια τον Απρίλιο του 2007 και έκτοτε για χρονικό διάστημα πάνω από ένα έτος «σίγησε» για να εμφανιστεί μετά τα «Δεκεμβριανά του 2008», δηλαδή την εξέγερση την οποία προκάλεσε η δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό. Τα «Δεκεμβριανά» του 2008 αποτέλεσαν το ερέθισμα, προκειμένου να ενεργοποιηθεί εκ νέου ο «Επαναστατικός Αγώνας» και όχι μόνο. Σχεδόν ταυτόχρονα εμφανίστηκε και μια άλλη οργάνωση τον Φεβρουάριο του 2009, η «Σέχτα Επαναστατών» η οποία προκάλεσε σοκ με την σκληρότητα του περιεχομένου των προκηρύξεών της. Από τις σφαίρες της «Σέχτας Επαναστατών» χύθηκε το «πρώτο αίμα» το καλοκαίρι του 2009, μετά την εκτέλεση του υπαρχιφύλακα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας Νεκτάριου Σάββα ο οποίος συμπτωματικά (;) είχε αναλάβει τη φύλαξη της Σοφίας Κυριακίδου, η οποία υπήρξε βασική μάρτυρας κατηγορίας στην υπόθεση του ΕΛΑ.
Δείγματα αποσταθεροποίησης
Η «Σέχτα Επαναστατών», αφού ανέλαβε την ευθύνη για την εκτέλεση του υπαρχιφύλακα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, στη συνέχεια, και μέχρι σήμερα, σίγησε. Αντί της «Σέχτας Επαναστατών», λίγο αργότερα τον Οκτώβριο του 2009 και λίγο αφότου είχε αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, μια ομάδα ατόμων με καλάσνικοφ χτύπησε το αστυνομικό τμήμα της Αγίας Παρασκευής με 100 σφαίρες. Ενώ οι πρώτες διαρροές και εκτιμήσεις από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έκαναν λόγο για πιθανό «χτύπημα» είτε από τον «Επαναστατικό Αγώνα» είτε από τη «Σέχτα Επαναστατών», την ευθύνη ανέλαβε η «ΟΠΛΑ» (Οργάνωση Προλεταριακής Λαϊκής Αυτοάμυνας), η οποία μέσω της προκήρυξης της καθιστούσε φανερό το κομμουνιστοφανές προφίλ της, πραγματοποιούσε εκτεταμένη αναφορά στον εμφύλιο πόλεμο και στο χρονικό σημείο – αφετηρία για την έναρξη των συγκρούσεων την περίοδο 1946 – 1949, την επίθεση, δηλαδή, στο σταθμό χωροφυλακής στο Λιτόχωρο το 1946 και αναφερόταν στον ιστορικό γραμματέα του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη, ενώ η επιλογή της επωνυμίας (ΟΠΛΑ) παρέπεμπε ευθέως στην προερχόμενη από το ΚΚΕ, ΟΠΛΑ (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών) που έδρασε από το 1944 ως προέκταση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Αμέσως μετά την επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Αγίας Παρασκευής περίεργα πρωτοσέλιδα στον ελληνικό Τύπο, ζητούσαν να δοθεί αμνηστία σε όσους κρατούνται στις φυλακές Κορυδαλλού ως εμπλεκόμενοι στην ελληνική τρομοκρατία, ώστε να μην χυθεί άλλο αίμα. Ταυτόχρονα συγκεκριμένοι πολιτικοί κύκλοι πρότειναν «συνθηκολόγηση», «μια νέα συμφωνία της Βάρκιζας» με τις ένοπλες οργανώσεις διαπιστώνοντας «εμφυλιοπολεμικό κλίμα» ή «εμφυλιοπολεμική ατμόσφαιρα».
Στην πραγματικότητα το «χτύπημα» στο αστυνομικό τμήμα Αγία Παρασκευής, αποτέλεσε ένα ηχηρό μήνυμα προς την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, η οποία μόλις είχε αναλάβει τα καθήκοντά της και ήταν άγνωστες εν πολλοίς οι προθέσεις της αναφορικά με την στρατηγική που θα ακολουθούσε σε επίπεδο εξυγίανσης του δημόσιου βίου της χώρας, ενώ ήδη δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι οποίοι ανησυχούσαν για τις εξελίξεις σε υποθέσεις όπως το σκάνδαλο με τη SIEMENS ή το σκάνδαλο με τη Μονή Βατοπεδίου, το σκάνδαλο με τα δομημένα ομόλογα και άλλα που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας. Καλό είναι να υπενθυμίζεται ότι η θητεία της κυβέρνησης Καραμανλή, ολοκληρώθηκε με ένα ηχηρότατο βομβιστικό «χτύπημα» στο Χρηματιστήριο Αξιών της Αθήνας, την ευθύνη για το οποίο είχε αναλάβει ο «Επαναστατικός Αγώνας».
Τον Μάρτιο του 2010, η βόμβα που είχε τοποθετηθεί στην ΕΕΔΕ στα Κάτω Πατήσια, από την έκρηξη της οποίας έχασε τη ζωή του ο 15χρονος Αφγανός Χαμί Νατζάφι επιβεβαίωνε ότι το σχέδιο της στρατηγικής της έντασης βρισκόταν σε εξέλιξη. Αν και την πατρότητα της ενέργειας κάποιοι είχαν επιχειρήσει αβασάνιστα να την αποδώσουν στους «αναβαθμισμένους» σε σχέση με την πρώτη φάση της δράσης τους, «Πυρήνες της Φωτιάς», εν τούτοις την ευθύνη είχε αναλάβει μέσω μιας προκήρυξης με απόλυτα κυνικό περιεχόμενο το «Επαναστατικό Εθνικοσοσιαλιστικό Μέτωπο». Η ενέργεια μόνο τυχαία δεν ήταν και ήταν φανερό ότι κάποια κέντρα ή παράκεντρα, υλοποιώντας απροκάλυπτα την στρατηγική της έντασης, ναρκοθετούσαν τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας, επιχειρώντας να προκαλέσουν έκρηξη βίας ανάμεσα σε ακροδεξιές ομάδες και μετανάστες και ενώ η ελληνική κοινωνία κατατρομοκρατημένη παρακολουθούσε τις εξελίξεις στην πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Τον Μάιο του 2010 μια ομάδα κουκουλοφόρων έκαψε ζωντανούς τρεις εργαζόμενους της Marfin, βάζοντας την σφραγίδα της στην αποδόμηση του ισχυρού άνδρα της MIG κου Ανδρέα Βγενόπουλου, ο οποίος είχε υπερπροβληθεί προηγουμένως στη βάση της προοπτικής ανάληψης ρόλου στο ρευστό πολιτικό περιβάλλον της Ελλάδας.
Όπως έγραψα στην «ΑΞΙΑ» το Σάββατο 26/6/2010 ,«Αν κάτι πρέπει σήμερα να προκαλέσει προβληματισμό, είναι για πιο λόγο επιλέχθηκε ως στόχος το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, σε μια περίοδο που η ΕΛ.ΑΣ. ακολουθεί μια κατασταλτική πολιτική πολύ χαλαρή σε σχέση με το παρελθόν και πιο τρανή απόδειξη είναι η αντιμετώπιση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο λιμάνι του Πειραιά τις προηγούμενες ημέρες.
Σήμερα και ενώ υπάρχει υπερδραστηριοποίηση ξένων και εγχώριων παραγόντων που δραστηριοποιούνται στο παρασκήνιο, η ευκαιριακή ομερτά έχει «σπάσει». Η υπογραφή του μνημονίου της υποτέλειας συνιστά την πρώιμη φάση της εξέλιξης του ελληνικού κράτους σε εξαρτημένη από ξενικά συμφέροντα περιφέρεια της Ευρώπης. Η εξάρθρωση του "Επαναστατικού Αγώνα", αποδιάρθρωσε το επιχειρησιακό τμήμα της «νέας τρομοκρατίας» όταν είχαν ολοκληρωθεί οι διαβρωτικές διαδικασίες και όταν υπηρεσίες και δομημένα συμφέροντα αφού υπερέβησαν την παλιά γνωστή – made in CIA – συνταγή της διείσδυσης προχώρησαν ανοικτά και απροκάλυπτα στην δημιουργία «επαναστατικών οργανώσεων», επί της ουσίας μαφιόζικων φραξιών και συμμοριών, εντεταλμένων από τους προστατευμένους εξωθεσμικούς παράγοντες δολοφόνων και εκτελεστών. Η «νέα τρομοκρατία» (όποια οργάνωση αναλάβει και αν αναλάβει την ευθύνη) πέρασε από τα χέρια των «ανταρτών πόλης» στα χέρια των εξωθεσμικών συμφερόντων, όπως συνέβη πάντοτε και παντού. Δεν αποκλείεται η περίοδος που ξεκινά τώρα, με την αποστολή της βόμβας στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, να θυμίσει σε πολλά την ατμόσφαιρα της «υπερπαραγωγικής» για την ένοπλη δράση περιόδου 1986 -1990».
Το τελικό μήνυμα και η έναρξη του «νέου γύρου»
«Σε μια εποχή που η Ελλάδα βιώνει για 7η φορά, στην ιστορία της ως κρατική υπόσταση, την απειλή της χρεοκοπίας, όταν το πολιτικό σκηνικό είναι ρευστό και υπό διαμόρφωση, όταν ο πολιτικός κοινοβουλευτικός χάρτης εκτιμάται ότι θα εξελιχθεί σε μωσαϊκό κομματικών μηχανισμών και καιροσκοπικών ελιτίστικων φραξιών, όταν ξένα επιχειρηματικά και πολυεθνικά συμφέροντα ενδιαφέρονται να επενδύσουν προσδοκώντας ότι θα υπερπηδήσουν τα εμπόδια του ελληνικού γραφειοκρατικού τέρατος, όταν η «νέα τρομοκρατία», υποτίθεται, ότι έχει υποστεί ένα μεγάλο πλήγμα μετά την εξάρθρωση του Επαναστατικού Αγώνα, όταν οι φύλαρχοι των εγχώριων δομημένων συμφερόντων προετοιμάζονται για τον νέο γύρο ελέγχου της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής και προώθησης των συμφερόντων τους, όταν η χώρα έχει εξελιχθεί σε απέραντη εξεταστική επιτροπή, σε ένα ιδιότυπο ειδικό δικαστήριο εν μέσω αποκαλύψεων για το σκάνδαλο της SIEMENS και την εμπλοκή πολιτικών προσώπων, μια βόμβα στην καρδιά του συστήματος Ασφάλειας της χώρας στέλνει το μήνυμα για την έναρξη του «νέου γύρου» κατάστασης ομηρίας της χώρας από εξωθεσμικούς παράγοντες μετά το κλείσιμο του κύκλου της μεταπολίτευσης», έγραψα στην «ΑΞΙΑ» το Σάββατο 26/6/2010.
Η βόμβα που εξερράγη στο γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κου Μιχάλη Χρυσοχοϊδη ναρκοθετεί τα θεμέλια της πρόθεση ξένων οικονομικών συμφερόντων να επενδύσουν στην Ελλάδα. Είναι το μήνυμα των εκφραστών κάποιων δομημένων συμφερόντων, που μετά την αποδιάρθρωση του επιχειρησιακού σκέλους της «νέας τρομοκρατίας» καλύπτουν το «κενό» στις ένοπλες οργανώσεις, στρατολογώντας ακόμη και τμήματα του υποκόσμου, τα οποία και χρησιμοποιούν ως εντεταλμένες φράξιες δολοφόνων.
Οι «εγκέφαλοι» της ενέργειας σε βάρος του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, υπολόγισαν με απόλυτη ακρίβεια στο «άλλοθι» που δεν είναι άλλο από την εκδοχή της αντεκδίκησης τμημάτων της ένοπλης δράσης, για τις υποθέσεις εξάρθρωσης της τρομοκρατίας που προηγήθηκαν το 2002 και το 2010. Σήμερα, σε μια απόπειρα αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, υπερπροβάλλεται το γεγονός ότι η μεθοδολογία της ενέργειας παραπέμπει στο εξωτερικό, στην βασκική ΕΤΑ, στον Ιρλανδικό IRA, ή στις Ιταλικές αναρχικές οργανώσεις, στοιχείο το οποίο προσλαμβάνει εξαιρετικά μεγάλη σημασία για την κατανόηση των διεθνών διασυνδέσεων οργανώσεων που έχουν επιλέξει την ένοπλη πάλη, αλλά που δεν αρκεί για την κατανόηση των κινήτρων που συνδέονται με την αποστολή του παγιδευμένου δέματος.
Τον Φεβρουάριο του 2010 η οργάνωση «Λαϊκή Θέληση» τοποθέτησε βόμβα στο γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη στο Περιστέρι. Η «Λαϊκή Θέληση» είναι η οργάνωση η οποία τον Μάιο του 2009 είχε τοποθετήσει βόμβα στα γραφεία της εταιρείας Profit Investment, αντιπρόσωπο της SAIC, το οποίο παρείχε το «αμαρτωλό» C4I στο πρώην υπουργείο Δημοσίας Τάξης. Η υπόθεση του C4I συνδέεται άμεσα με εκείνη της SIEMENS, ενώ από το 2006 μέχρι σήμερα, σε μια περίοδο δηλαδή που ουκ ολίγες φορές η συγκεκριμένη υπόθεση έχει βρεθεί στο επίκεντρο της επικαιρότητας δύο υπουργοί στο Μέγαρο της Λεωφόρου Κατεχάκη, ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Γιώργος Βουλγαράκης και ο νυν υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Μιχάλης Χρυσοχοϊδης έχουν γίνει στόχοι βομβιστικών ενεργειών.
Ένα ερώτημα πρέπει να τεθεί: Ποια είναι η σχέση της «Λαϊκής Θέλησης», με την απενεργοποιημένη οργάνωση «Λαϊκή Επαναστατική Δράση», την οργάνωση των ληγμένων εκρηκτικών, που είχε «χτυπήσει» όλες τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, μεταξύ των οποίων οι εταιρείες ΑΚΤΩΡ και ΑΒΑΞ και ποια η σχέση με το σκάνδαλο της SIEMENS;
Μήπως οργανώσεις όπως η «Σέχτα Επαναστατών», η «ΟΠΛΑ» (παρά την διαφορετική πολιτική και ιδεολογική βάση που εμφανίζουν οι προκηρύξεις), η «Λαϊκή Επαναστατική Δράση» ή «Λαϊκή Θέληση» και άλλοι «κομήτες» της ένοπλης δράσης, οι οποίοι με ευκολία δραστηριοποιούνται και απενεργοποιούνται, καθοδηγούνται τελικά από τα ίδια κέντρα συμφερόντων; Το 2009, οι ελληνικές αρχές εξάρθρωσαν το «συνδικάτο του εγκλήματος», δηλαδή την ομάδα των 16 που φέρονται να είναι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση της απαγωγής του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου, αξιοποιώντας πλήθος συνομιλιών που είχε καταγράψει η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Σε κάποια από τις συνομιλίες ένας εκ των φερόμενων ως εμπλεκομένων στην υπόθεση της απαγωγής του Περικλή Παναγόπουλου έδειχνε να γνωρίζει λεπτομέρειες για βόμβα την οποία είχε τοποθετήσει η «Σέχτα Επαναστατών». Ακόμη και όταν δεν δραστηριοποιούνται ένοπλες πολιτικές οργανώσεις, κάποια συμφέροντα θα φροντίζουν για την προώθηση σκοτεινών συμφερόντων και διαδικασιών ελέγχου της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής μέσω της δημιουργίας, δήθεν, οργανώσεων με έφεση στην προβοκάτσια και με αντικειμενικό σκοπό την αποσταθεροποίηση. Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο καταδικασμένος για συμμετοχή στην υπόθεση της 17 Νοέμβρη, Βασίλης Τζωρτζάτος, τον Φεβρουάριο του 2009 δήλωσε ότι οι οργανώσεις που έδρασαν μετά το 2002 είναι διαβρωμένες. Εκτός από διαβρωμένες, όμως, οργανώσεις έδρασαν και δρουν, δήθεν οργανώσεις κατασκευάσματα, σύμφωνα με το πρότυπο που σε διεθνές επίπεδο κυριάρχησε μετά το 1970, οπότε μυστικές υπηρεσίες ή εξωθεσμικοί παράγοντες είτε προχωρούν στην κατασκευή «αριστερών» τρομοκρατικών οργανώσεων που αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις ενέργειες στις οποίες προχωρούν, είτε επιλέγουν τη διείσδυση σε ομάδες και οργανώσεις του πολιτικού εξτρεμισμού με αντικειμενικό σκοπό τον πλήρη έλεγχό τους και την καθοδήγησή τους σε πράξεις τρομοκρατίας οι οποίες εντάσσονται στα γενικότερα αποσταθεροποιητικά τους σχέδια.