Colonel Jan-Inge Svensson recently retired from the Swedish Armed Forces. He has filled various billets in the General Staff and in the Swedish Armed Forces Intelligence Department. His final active duty posting was Commanding Officer, Swedish Armed Forces Intelligence and Security Centre. In 1995 he was head of G-2 (Intelligence) of the United Nation Protection Force (UNPROFOR) in Zagreb. He also served as DCOS Intelligence at the European Union Operational Headquarters. Since retirement he has been course director and strategic planner for Multinational Information Sharing and Sense-Making of the Folke Bernadotte Academy in Sweden, and is one of those in senior ranks of the Nordic Countries who have been asked to create a United Nations Peacekeeping Intelligence Curriculum. He also works with Security Management and is Head of Security at the Academy. Colonel Svensson served as Aide de Camp to His Majesty the King of Sweden for 12 years.

Prof.  M.L. Maniscalco is the Director of the MA in Peacekeeping Security Studies at the University of Rome (Tre) in Italy. Read more 

José María Aznar was Prime Minister of Spain (1996-2004) and he contributed an article to The Times in UK. Read more

Introductory Remarks 

Greeks and Jews have been constantly active in world history since antiquity. Since the times of Moses and Ulysses, Greeks and Jews have been inexorably associated with all the historical developments in the Mediterranean region and have helped shape some of the most persistent historical trends in Western history. 

Greeks and Jews, contrary to what popular culture often claims, share quite a few common elements, especially regarding their respective histories of national fulfilment and nation building. In modern times, the burdens of history have contributed to Greece and Israel often following divergent paths. Nevertheless, changing geopolitics and emerging threats contribute to the two countries now approaching their mutual relations from a different, more rational angle.

With instability again on the rise in the eastern Mediterranean, and with Islamic expansion well under way, Greece and Israel need to recast their mutual relations in a prudent, strategically sound, longer term mould.

Greece, especially, must redefine persistent policy trends and work on refocusing its entire security strategy. Similarly, Israel should develop a political-military narrative tailored to this new relationship. We have no doubt that both countries will greatly benefit from this exercise.

The future will only tell whether the two oldest surviving nations of the Mediterranean would eventually discover their way to a closer, strategically aimed cooperation. Given the emergent environment in which they both exist, not to mention shifting international plate tectonics, they owe it to themselves to try as hard as they possibly can.

B. Raman contributed an article titled: “Israeli Action against so called Freedom Flotilla" to the South Asia Analysis Group. Read more

Aγαπητοί φίλοι,

Στην τοποθέτηση του  περιοδικού "Αρδην" θεωρώ ότι πρέπει να κάνω μια παρέμβαση, γιατί είναι σημαντικό και να κατανοούμε τη διεθνή στρατηγική, όπου εντάσσονται και οι διαφορες τακτικές κινήσεις, όπως αυτή της ειρηνευτικής προσπάθειας προς την Παλαιστίνη. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η Τουρκία, εκμεταλλεύεται ακόμη και τα όσια και ιερά προκειμένου να υπηρετήσει την στρατηγική της. Συνεπώς θα πρέπει να προσέξει κανείς στο μέλλον να μη γίνει άθελά του αντικείμενο εκμετάλλευσης από μέρους της. Κατά την άποψή μου, οποιαδήποτε ανθρωπιστική πρωτοβουλία πρέπει να ελέγχεται απόλυτα και μάλιστα, αν προέρχεται από χώρες που αυταπόδεικτα υποκριτικά χρησιμοποιούν τα ανθρώπινα δικαιώματα κ.λπ για να υπηρετήσουν τους άνομους στρατηγικούς σχεδιασμούς τους. Αν είναι λοιπόν στο μέλλον να γίνει κάποια παρόμοια ενέργεια, να γίνει ανεξάρτητα τελείως από την Τουρκία, αλλά και με οποιαδήποτε άλλη δύναμη θέλει να εκμεταλλευτεί ανθρωπιστικές προσπάθειες για αλλότριους σκοπούς. Τελικά και αντικειμενικά και πρέπει να το παραδεχτούμε ειλικρινά, γινήκαμε αθέλητά μας, αντικείμενο εκμετάλλευσης από μέρους την Τουρκίας. Υπηρετήσαμε για να το πω ωμά την τουρκική πολιτική. Αυτή είναι η αντικειμενική πραγματικότητα. Ας μην είμαστε τόσο αφελείς και με το συμπάθειο, για συντρόφους. Δεύτέρο και καθοριστικό είναι το γεγονός ότι πραγματικά η στρατηγική της ΄Αγκυρας έφτασε στα όριά της μετά από αυτή της την ενέργεια, της οποίας τα αποτελέσματα δεν είχε υπολογίσει και προβλέψει. Η αντίθεση Τουρκίας - Ισραήλ είναι πια γεγονός. Και επειδή η Ελλάδα, ως Νεο -Οθωμανική αποικία, δεν μπορεί να πράξει τίποτε, το Ισραήλ είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή να δημιουργήσει στην Τουρκία αποφασιστικά κτυπήματα και να την αναγκάσει σε άτακτη υποχώρηση. Η Τουρκία κατάφερε με τον λάθο υπολογισμό της να συπειρώσει το εβραϊκό λόμπυ που ήταν διασπασμένο και να αντιμετωπίσει την Τουρκία ενωμένο. Αυτό αλλάζει τα δεδομένα στην περιοχή και ακυρώνει την στρατηγική Νταβούτογλου ή τουλάχιστον αποτελεί την αρχή του τέλους της πολιτικής Νταβούτογλου. Και ο Χίτλερ είχε πει στο Mein Kampf ότι ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο, αλλά δεν τα κατάφερε, και ο Νταβούτογλου θέλει να αναστήσει τον Νεο -Οθωμανισμό, αλλά εξαιτίας της κόντρας του με το Ισραήλ δεν πρόκειται να τα καταφέρει επίσης. Με βάση αυτά τα δεδομένα πρέπει να σχεδιάζουμε και μ'αυτά που ανέφερα στην ανάλυσή μου πρέπει να σχεδιάζουμε τις ενέργειές μας, για να έχουν δυνατότητα επιτυχίας στο μέλλον.

Φιλικά
Δαμιανός Βασιλειάδης